وإذا کانَتِ النّفُوسُ کِباراً تَعِبَتْ فی مُرادِها الأجْسامُ.
دیوان متنبی
پ.ن: روح که بزرگ شد تن آسایش نمیبیند.
وإذا کانَتِ النّفُوسُ کِباراً تَعِبَتْ فی مُرادِها الأجْسامُ.
دیوان متنبی
پ.ن: روح که بزرگ شد تن آسایش نمیبیند.
یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند
فروغی بسطامی